به گزارش«جهان» وبه نقل از مهر، دومین بخشنامه پاپی با عنوان "نجات یافته امید" بررسی الهیاتی ایمان مسیحی است که در رنج و بینوایی زندگی روزانه دین برای مؤمن سیاحتی امیدوارانه را به قلمرو خداوند میسر می سازد.

بندیکت در این بخشنامه نوشته : ما باید تمام تلاش خود را برای غلبه بر رنج انجام دهیم ، اما از بین بردن آن در جهان از قدرت ما خارج است.

بخشنامه پاپی مهمترین سند پاپی محسوب شده که با مخاطب قرار دادن اعضای جامعه یک میلیاردی کلیسای کاتولیک روم صادر می شود.

رهبر کاتولیکهای جهان در این سند 76 صفحه ای به تبیین این امر پرداخته است که چگونه درک مسیحیت از امید در عصر مدرن متحول شده، در حالی که انسان در جستجوی کاهش رنجها و بی عدالتی در دنیا است. پاپ به دو تغییر فاحش تاریخی اشاره کرده که یکی انقلاب فرانسه و دیگری انقلاب کارگری کارل مارکس است.

بندیکت به شدت مارکس و الحان قرن نوزدهم و بیستم را مورد انتقاد قرار داده که به واسطه انقلاب وی به وجود آمده، اگرچه پاپ تصدیق کرده هر دو مورد پاسخ به بی عدالتی های زمان خود بوده اند.

پاپ بندیکت شانزدهم در ادامه به جهانی اشاره کرده که سرشار از بی عدالتی، رنج بیگناهان و قدرت بدبینان است و در ادامه نوشته است : این ایده که انسان می تواند به واسطه خلق رستگاری جدید در زمین کاری را انجام دهد که خدا نمی تواند، گستاخانه بوده و فی نفسه کذب محسوب می شود.

وی افزوده است: این تصادفی نیست که چنین ایده ای به فجیع ترین شکل ظلم و نقض عدالت است. دنیایی که به خلق عدالت خود روی آورد، دنیای بدون امید است.

وی در این سند به طور خاص به لنین پایه گذار اتحاد جماهیر شوروی و فاز میانی از دوره دیکتاتوری وی اشاره کرده است که مارکس را ضروت انقلاب می دانست.

کشیش رابرت ویستر استاد تاریخ کلیسا در دانشگا ستون هال ایالات متحده در رابطه با رویکرد پاپ در بخشنامه جدید گفت: نگرانی پاپ این است که نیروهای سکولار تلاش کنند دین را از زندگی عمومی و شخصی کنار بگذارند. در بیشتر کشورها مارکسیسم سیاسی مرده، اما مارکسیسم فلسفی زنده است و فلسفه سکولار آنها را تغذیه می کند که این امر اغلب در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی مشاهده می شود.